Sojusz trzech cesarzy Walka o pokój europejski 1872-1878
Dlaczego Niemcy ogłosiły w 1875 roku alarm wojenny?
Jak istotne dla XIX-wiecznych mocarstw były sprawy wschodnie?
Kto zyskał, a kto stracił na kongresie berlińskim w 1878 roku?
Druga część znakomitej trylogii prof. Henryka Wereszyckiego przedstawia historię dyplomacji europejskiej w latach 70. XIX wieku. Autor opisuje okoliczności prowadzące do zawarcia układów między monarchami: Wilhelmem I, Franciszkiem Józefem I i Aleksandrem II w 1873 roku oraz kwestie sporne, zagrażające trwałości tego sojuszu. Prezentuje sukcesy i porażki dyplomatycznej gry Ottona Bismarcka, próby zmontowania przez niego koalicji antywatykańskiej i antyfrancuskiej oraz szerzenie polityki Kulturkampf.
Autor kładzie nacisk na złożony problem Bałkanów, który zachwiał trójcesarskim porozumieniem - powstania w Bośni i Hercegowinie, wojnę rosyjsko-turecką 1878 roku, udział dyplomacji brytyjskiej w tym konflikcie, a także ustalenia Kongresu Berlińskiego. Osobno omawia znaczenie sprawy polskiej w tym okresie.
Henryk Wereszycki
(1898–1990); wybitny znawca dziejów Polski porozbiorowej, historii stosunków międzynarodowych w XIX wieku oraz monarchii habsburskiej. Pochodził ze Lwowa. W latach 1916–1920 walczył w Legionach Polskich. Uczestnik kampanii wrześniowej, podczas II wojny światowej jeniec oflagu Woldenberg. W latach 1947–1951 zastępca profesora Uniwersytetu Wrocławskiego. Szykanowany przez władze PRL-u. Z powodów politycznych w latach 1951–1955 został pozbawiony prawa wykładania i publikowania. Od 1956 roku profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po 1976 roku współpracownik Towarzystwa Kursów Naukowych. Publicysta Tygodnika Powszechnego. Autor syntezy Historia polityczna Polski 1864–1918.
Seria KLASYKA POLSKIEJ HISTORIOGRAFII
