Specyfika wykładni prawa karnego w kontekście brzmienia i celu prawa Unii Europejskiej

• Druk: 2016
• Seria / cykl: MONOGRAFIE
• Autor: Michał Rams
• Wydawca: Wolters Kluwer Polska SA

W książce przedstawiono obowiązek wykładni prawa krajowego w kontekście brzmienia i celu prawa Unii Europejskiej w świetle zagadnień o charakterze karnoprawnym. Wskazano na metodę i sposób prowadzenia wykładni zgodnej w obszarze prawa karnego materialnego i procesowego, co ma szczególne znaczenie w sytuacji coraz większej kompetencji Unii w tych dziedzinach. W pracy zanalizowano m.in.:


rozwój i charakterystykę obowiązku wykładni zgodnej prawa krajowego,
zakres i przedmiot wykładni zgodnej oraz jej granice,
konsekwencje niezasadnego pominięcia obowiązku wykładni zgodnej prawa krajowego,
wybrane orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego i sądów powszechnych z okresu poakcesyjnego.


Adresaci:
Publikacja jest przeznaczona dla praktyków stosowania prawa, tj. sędziów, adwokatów, radców prawnych, dla pracowników naukowych oraz aplikantów zawodów prawniczych.

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Prawo
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-8092-766-7
• ISBN druku: 978-83-264-8709-5
• EAN: 9788380927667
• Liczba stron: 500

Wykaz skrótów | str. 9

Uwagi wprowadzające | str. 13

Rozdział 1
Analiza wybranych teoretycznoprawnych aspektów wykładni prawa krajowego | str. 27
1.1. Uwagi wprowadzające | str. 27
1.2. Klasyfikacja obecnie funkcjonujących koncepcji wykładni | str. 29
1.3. Koncepcja semantyczna intensjonalna | str. 32
1.4. Derywacyjne ujęcie wykładni | str. 34
1.5. Współczesne spojrzenie na koncepcje wykładni prawa w kontekście założeń pracy | str. 37

Rozdział 2
Znaczenie wykształconych przez Trybunał Sprawiedliwości metod wykładni prawa dla ukształtowania się i rozwoju europejskiego prawa karnego | str. 46
2.1. Uwagi wprowadzające | str. 46
2.2. Analiza roli Trybunału Sprawiedliwości w zakresie kształtowania się europejskiego prawa karnego na przykładzie wybranego orzecznictwa | str. 50
2.2.1. Trybunał Sprawiedliwości jako quasi-konstytucyjny Sąd Unii Europejskiej | str. 50
2.2.2. Wpływ orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości na prawo karne państw członkowskich w okresie przed utworzeniem III filara Unii Europejskiej | str. 54
2.2.3. Orzeczenie w sprawie M. Pupino jako pierwszy krok w procesie uwspólnotowienia dawnego III filara Unii Europejskiej poprzez orzecznictwo | str. 67
2.2.4. Orzeczenie w sprawie Advocaten voor de Wereld VZW jako kontynuacja linii wyznaczonej w sprawie M. Pupino | str. 73
2.2.5. Rola i znaczenie wykładni stosowanej przez TS w okresie po odrzuceniu Konstytucji dla Europy | str. 77
2.2.6. Wykładnia stosowana przez Trybunał Sprawiedliwości na tle art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen | str. 84
2.2.7. Pytanie o model wykładni prawa unijnego w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości | str. 86
2.3. Znaczenie wykładni zgodnej dla stosowania środków służących integracji wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych | str. 94
2.3.1. Znaczenie wykładni zgodnej dla procesu harmonizacji prawa karnego państw członkowskich Unii Europejskiej | str. 96
2.3.2. Znaczenie wykładni zgodnej dla wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych | str. 111
2.4. Uwagi podsumowujące | str. 130

Rozdział 3
Rozwój i charakterystyka obowiązku wykładni zgodnej praw krajowego | str. 135
3.1. Proces kształtowania się zasady wykładni zgodnej w judykaturze Trybunału Sprawiedliwości | str. 135
3.2. Rozwój linii orzeczniczej odnoszącej się do specyfiki wykładni zgodnej prawa karnego materialnego | str. 144
3.3. Podstawa dla obowiązku dokonywania wykładni zgodnej | str. 151

Rozdział 4
Zakres i przedmiot wykładni zgodnej | str. 158
4.1. Zakres obowiązku wykładni zgodnej z punktu widzenia prawidłowości i terminowości procesu implementacyjnego | str. 158
4.2. Problematyka przedmiotu wykładni zgodnej | str. 163
4.3. Wpływ kwestii wzorca na sposób prowadzenia wykładni zgodnej | str. 168
4.4. Podmiotowy obowiązek zastosowania wykładni zgodnej | str. 170
4.5. Aktualizacja obowiązku wykładni zgodnej w kontekście temporalnym | str. 173
4.5.1. Moment początkowy wykładni zgodnej w perspektywie judykatury Trybunału Sprawiedliwości oraz doktryny prawa europejskiego | str. 173
4.5.2. Praktyczna możliwość wykorzystania stanowiska Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-212/04, Adeneler na gruncie europejskiego prawa karnego | str. 182

Rozdział 5
Zasada wykładni zgodnej a zasada bezpośredniego skutku prawa unijnego | str. 189
5.1. Analiza relacji zachodzących pomiędzy zasadą wykładni zgodnej a zasadą bezpośredniego skutku prawa unijnego z punktu widzenia wywoływanych przez nie konsekwencji | str. 189
5.2. Zasada wykładni zgodnej w perspektywie tzw. doktryny estoppelu | str. 201
5.3. Wykładnia zgodna a zasada bezpośredniego skutku z punktu widzenia wyboru metody zapewnienia efektywności norm prawa unijnego niewprowadzonych bądź nienależycie wprowadzonych do prawa krajowego | str. 206

Rozdział 6
Granice wykładni zgodnej | str. 209
6.1. Treść obowiązku wykładni zgodnej z uwzględnieniem zakazu wykładni contra legem | str. 209
6.2. Rola zasad ogólnych w procesie wykładni zgodnej krajowego prawa karnego | str. 231
6.2.1. Znaczenie respektowania zasad ogólnych w wykładni zgodnej prawa karnego - zagadnienia wstępne | str. 231
6.2.2. Zasada pewności prawa | str. 247
6.2.3. Zasada nullum crimen sine lege, nulla poena sine lege | str. 251
6.2.4. Zasada lex certa | str. 285
6.2.5. Zasada lex rerto non agit, lex mitior agit | str. 302
6.2.6. Zasada ne bis in idem | str. 331
6.2.7. Prawo do rzetelnego procesu sądowego | str. 334
6.2.8. Zasada proporcjonalności | str. 348

Rozdział 7
Konsekwencje niezasadnego pominięcia obowiązku wykładni zgodnej prawa krajowego | str. 368

Rozdział 8
Wykładnia zgodna na przykładzie wybranego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego i sądów powszechnych z okresu poakcesyjnego | str. 379
8.1. Wykładnia zgodna krajowego prawa karnego w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego | str. 379
8.2. Nawiązanie do obowiązku wykładni zgodnej w wybranych orzeczeniach Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych | str. 396

Uwagi podsumowujące | str. 437

Orzecznictwo i dokumenty UE | str. 459

Bibliografia | str. 475