Socjoterapia młodzieży
Książka Socjoterapia młodzieży. Studium psychologiczno-pedagogiczne to kompendium wiedzy na temat tej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej skierowanej do młodzieży z grup ryzyka. Autorki rozumieją socjoterapię jako grupową pomoc polegającą na intencjonalnym uruchamianiu czynników pomocowych, które występują między członkami grupy, w relacji z socjoterapeutą i w procesie grupowym. Celem tego oddziaływania jest uaktywnienie potencjału rozwojowego, zapobieganie kształtowaniu się zaburzeń i problemów zdrowotnych oraz zmiana trajektorii rozwoju i wzmocnienie mechanizmów zdrowia i/lub osłabienie patomechanizmu utrzymującego problemy psychospołeczne.
Czytelnik znajdzie tu:
- Charakterystykę adolescencji jako okresu przejścia między dzieciństwem a dorosłością oraz określenie zadań rozwojowych młodzieży.
- Opis socjoterapii jako szczególnej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej, lokującej się między modelami zdrowia i zaburzeń.
- Informacje na temat diagnozowania w socjoterapii jako wieloaspektowego i celowego procesu zbierania informacji, stawiania hipotez diagnostycznych oraz ich weryfikacji.
- Analizę socjoterapii jako sposobu pomagania w drodze uruchamiania procesu grupowego i aktywowania czynników pomocowych.
- Wiedzę na temat pożądanych cech socjoterapeuty: kompetencji psychologiczno-pedagogicznych, diagnostycznych, pomocy grupowej, pracy pomocowej z młodzieżą, autoedukacyjnych i moralnych, a także tożsamości zawodowej socjoterapeuty.
Uznajemy doniosłe znaczenie okresu adolescencji jako czasu obdarzonego silnym potencjałem rozwojowym, podczas którego istnieją niepowtarzalne możliwości wsparcia rozwoju i pomocy dla nastolatków. Młodzież uczestniczącą w socjoterapii postrzegamy jako jednostki, które dysponują osobistym potencjałem umożliwiającym im coraz bardziej niezależne i podmiotowe życie, dokonywanie samodzielnych wyborów oraz kształtowanie własnej biografii, ale także jako osoby, które lokują się w grupach zwiększonego ryzyka, ponieważ borykają się z różnego typu problemami w funkcjonowaniu psychospołecznym.
Z tekstu
Książka Barbary Jankowiak i Emilii Soroko to interesujące i pogłębione, całościowe teoretyczno-praktyczne studium socjoterapii młodzieży. (…) Autorki wnikliwie omówiły tę formę grupowej pomocy jako oddziaływań ukierunkowanych na poszerzenie zasobów indywidualnych i środowiskowych dzieci i młodzieży z grupy wysokiego ryzyka. Bardzo szeroko przedstawiły istotę i znaczenie postępowania diagnostycznego jednostkowego i grupowego na różnych etapach procesu socjoterapii. Dokonały starannej analizy ważnych zagadnień związanych z formułowaniem diagnozy funkcjonalnej i konceptualizacją przypadku na początku i podczas trwania socjoterapii oraz reguł diagnozowania grupy jako całości i zachodzących w niej zjawisk w kontekście celów socjoterapii. Czytelnik zainteresowany tym rodzajem pomocy znajdzie też różne informacje na temat kompetencji zawodowych, społeczno-interpersonalnych i etycznych potrzebnych do prowadzenia tak złożonych i wieloaspektowych oddziaływań pomocowych, jakie stanowi socjoterapia.
Z recenzji prof. dr hab. Lidii Cierpialkowskiej,
Całościowe, przemyślane i praktyczne ujęcie tematu socjoterapii w pracy z młodzieżą. Jedyna taka praca w języku polskim
Maciej Wilk,
Krakowskie Centrum Psychodynamiczne
Wstęp 7
Rozdział 1. Zdrowie psychiczne młodzieży podejmującej socjoterapię 13
1.1. Współczesna młodzież i socjoterapia w pozycji „pomiędzy” 15
1.2. Zdrowie psychiczne młodzieży w Polsce 23
1.3. Młodzież podejmująca socjoterapię w obliczu zadań i zmian rozwojowych 33
1.4. Możliwość stosowania socjoterapii wobec młodzieży podejmującej zachowania ryzykowne 46
1.5. Podsumowanie 53
Rozdział 2. Socjoterapia jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla młodzieży 55
2.1. Kontrowersje wokół rozumienia socjoterapii 56
2.2. Socjoterapia a psychologiczne modele zdrowia i zaburzeń 64
2.3. Miejsce socjoterapii wśród innych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej 69
2.4. Cele oddziaływań socjoterapeutycznych 74
2.5. Socjoterapia a wyzwania dla skutecznej pomocy psychologiczno-pedagogicznej 82
2.6. Podsumowanie 87
Rozdział 3. Diagnozowanie w socjoterapii 89
3.1. Diagnozowanie w socjoterapii - ujęcie procesualne i wielopłaszczyznowe 92
3.2. Diagnoza kwalifikująca do socjoterapii i jej kontekst 95
3.3. Diagnoza wyjaśniająca oraz konceptualizacja przypadku w socjoterapii 99
3.4. Diagnozowanie systemu społecznego 103
3.5. Diagnozowanie grupy socjoterapeutycznej 108
3.6. Ocena skuteczności socjoterapii 116
3.7. Podsumowanie 117
Rozdział 4. Praca z grupą młodzieży w socjoterapii 119
4.1. Warunki formalne organizowania grup socjoterapeutycznych 121
4.2. Czynniki pomocowe w socjoterapii 130
4.3. Proces grupowy w socjoterapii 140
4.4. Metody i techniki pracy grupowej w socjoterapii 145
4.5. Ćwiczenia i zabawy socjoterapeutyczne a praca z grupą w podejściu psychodynamicznym i poznawczo-behawioralnym 151
4.6. Stosowanie i konstruowanie programów socjoterapeutycznych 155
4.7. Podsumowanie 165
Rozdział 5. Socjoterapeuta wobec wyzwań pracy z grupą młodzieży 167
5.1. Teoria jako identyfikacja zawodowa socjoterapeuty 169
5.2. Kompetencje w pracy socjoterapeutycznej 171
5.3. Doświadczenia zawodowe socjoterapeutów i wybór sposobu pracy w socjoterapii 183
5.4. Etyka i superwizja w pracy socjoterapeutów 193
5.5. Podsumowanie 199
Zakończenie 201
Literatura 205
Indeks nazwisk 221
Indeks rzeczowy 225
O Autorkach
Strony 7-12_REP.pdf(pdf)
65 KB
