Standardy zwalczania handlu ludźmi w prawie międzynarodowym

• Druk: Łódź, 2019
• Autor: Anna Głogowska-Balcerzak
• Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Publikacja stanowi kompleksowe opracowanie problematyki handlu ludźmi w prawie międzynarodowym. Prezentowane zagadnienie jest złożone i wieloaspektowe, dlatego na samej tylko płaszczyźnie prawnej można je analizować zarówno z punktu widzenia międzynarodowego prawa publicznego, jak i międzynarodowego prawa karnego, prawa karnego transnarodowego, prawa krajowego oraz międzynarodowego prawa praw człowieka. Handel ludźmi ma wiele twarzy i dotyczy niemal wszystkich krajów, niezależnie od tego, czy są one miejscami pochodzenia pokrzywdzonych, tranzytu czy państwami docelowymi. To trzeci, po handlu narkotykami i bronią, najbardziej dochodowy typ przestępczości zorganizowanej na świecie.

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Prawo
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-8142-571-1
• ISBN druku: 978-83-8142-570-4
• Liczba stron: 272

Pobierz spis treści»

Wykaz skrótów	9

Wstęp	13
Wprowadzenie do problematyki handlu ludźmi	17

CZĘŚĆ I. Geneza i ewolucja pojęcia handlu ludźmi	21
Uwagi wstępne	21

Rozdział I. Instrumenty walki z niewolnictwem	25
1.1. Konwencja z 1926 roku	28
1.2. Konwencja uzupełniająca z 1956 roku	30
1.3. Pozostałe regulacje	32
1.4. Niedokończona abolicja – współczesne formy niewolnictwa	35

Rozdział II. Instrumenty międzynarodowego prawa pracy	39
2.1. Konwencje związane z eliminacją pracy przymusowej	40
2.2. Konwencje związane z ograniczaniem pracy dzieci	46
2.3. Konwencje związane z ochroną pracowników migrujących	48

Rozdział III. Instrumenty zwalczania handlu kobietami i dziećmi – ewolucja pojęcia handlu ludźmi	53
3.1. „Białe niewolnictwo”	54
3.1.1. Porozumienie z 1904 roku	54
3.1.2. Konwencja z 1910 roku	55
3.2. Konwencja z 1921 roku	62
3.3. Konwencja z 1933 roku	63
3.4. Konwencja z Lake Success	64
3.4.1. Obowiązywanie konwencji z Lake Success	70
3.4.2. Wpływ na kształt definicji handlu ludźmi	74
3.5. Pozostałe instrumenty dotyczące handlu kobietami lub dziećmi poprzedzające przyjęcie protokołu z Palermo	75
Podsumowanie	79

CZĘŚĆ II. Współczesne standardy zwalczania handlu ludźmi w aktach prawa międzynarodowego	83
Uwagi wstępne	83

Rozdział IV. Handel ludźmi w prawie karnym transnarodowym	85
4.1. Konwencja ONZ o międzynarodowej przestępczości zorganizowanej	85
4.1.1. Antecedencje	87
4.1.2. Transnarodowa przestępczość – transnarodowe prawo karne?	88
4.1.3. Zakres stosowania	91
4.2. Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi	93
4.3. Monitorowanie implementacji konwencji i protokołu z Palermo	96

Rozdział V. Definicja handlu ludźmi i jej elementy	99
5.1. Element I – czynności	102
5.2. Element II – użyte środki	106
5.3. Element III – cel	112
5.3.1. Handel ludźmi w celu wykorzystania prostytucji innych osób lub innych form wykorzystania seksualnego	116
5.3.2. Handel ludźmi w celu wykorzystania do pracy przymusowej lub obowiązkowej	120
5.3.3. Handel ludźmi w celu niewolnictwa lub praktyk podobnych do niewolnictwa	126
5.3.4. Handel ludźmi w celu poddaństwa	131
5.3.5. Handel ludźmi w celu usunięcia narządów	134
5.3.5.1. Handel ludźmi w celu usunięcia narządów a handel narządami	135
5.3.5.2. Inne postacie handlu ludźmi w celu usunięcia narządów	140

Rozdział VI. Handel ludźmi w regionalnych instrumentach prawa międzynarodowego przyjętych po roku 2000	143
6.1. Konwencja Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi	144
6.2. Dyrektywa 36/2011/UE	147
6.3. Konwencja SAARC o zapobieganiu i zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi w celu prostytucji	151
6.4. Konwencja ASEAN przeciwko handlowi ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi	152
Podsumowanie	155

CZĘŚĆ III. Współczesne standardy zwalczania handlu ludźmi w orzecznictwie	157
Uwagi wstępne	157

Rozdział VII. Handel ludźmi w orzecznictwie ETPC	161
7.1. Skargi dotyczące niewoli domowej	162
7.1.1. Siliadin przeciwko Francji	165
7.1.2. C.N. i V. przeciwko Francji – niewola domowa a immunitet dyplomatyczny	169
7.1.3. C.N. przeciwko Zjednoczonemu Królestwu – handel ludźmi a możliwość nadania statusu uchodźcy	176
7.1.4. Elisabeth Kawogo przeciwko Zjednoczonemu Królestwu	184
7.2. Handel ludźmi a artykuł 4 EKPC	186
7.2.1. Rantsev przeciwko Cyprowi i Rosji	186
7.2.2. M. i inni przeciwko Bułgarii i Włochom	192
7.3. Skuteczna identyfikacja pokrzywdzonych	198
7.3.1. L.E. przeciwko Grecji	198
7.3.2. G.J. przeciwko Hiszpanii	200
7.3.3. J. i inni przeciwko Austrii	202

Rozdział VIII. Handel ludźmi a prawo karne międzynarodowe	205
8.1. Wyrok MTKJ w sprawie Fočy – zniewolenie w prawie karnym międzynarodowym	207
8.2. Handel ludźmi przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym	212
8.2.1. Handel ludźmi jako zbrodnia przeciwko ludzkości	213
8.2.2. Handel ludźmi jako zbrodnia wojenna	217
8.2.3. Jurysdykcja MTK nad zbrodniami Daesh	219

Rozdział IX. Handel ludźmi w wybranych orzeczeniach sądów krajowych państw-stron protokołu z Palermo	223
9.1. Sąd Najwyższy Australii – sprawa R. przeciwko Tang	224
9.2. Sąd Najwyższy w Queensland – sprawa R. przeciwko Kovacs	227
9.3. Sąd Najwyższy Zjednoczonego Królestwa – sprawa Hounga przeciwko Allen	230
9.4. Sąd Najwyższy Holandii – sprawa chińskich pracowników restauracji	233
9.5. Sąd Najwyższy RFN – sprawa marokańskich artystów	236
Podsumowanie	241

Zakończenie	243

Wykaz źródeł	247
I. Traktaty	247
II. Akty prawa unijnego	250
III. Dokumenty państw i organizacji	251
IV. Orzecznictwo	256
V. Strony internetowe	258

Bibliografia	261