Dziecięce doświadczenia ADHD Tom 1-2

• Druk: 2020
• Autor: Anna Witeska-Młynarczyk
• Wydawca: Oficyna Naukowa

Na kartach tej książki nie znajdziemy stwierdzeń w rodzaju „ADHD nie istnieje”, „lekarze z premedytacją farmakologizują dzieci” czy „ADHD to wymysł koncernów farmaceutycznych”. Dużą rolę odegrała tutaj, jak sądzę, etnografia. Wgląd w świat przeżywany pozwala bowiem za jednym zamachem uchwycić realność i problematyczność ADHD. W narracji Autorki ADHD jest problematyczną jednostką diagnostyczną, ale jest jednocześnie czymś realnie istniejącym w praktykach społecznych, doświadczeniach, codziennych zmaganiach.

Książka jest zarazem oryginalna i inspirująca. ADHD jest w niej fenomenem niejednoznacznym, płynnym, wymagającym nieustannej pracy, a zarazem zaskakującym i niezwykle ciekawym. Czytając ją, mamy bowiem przekonanie, że nawet tak oklepany medialnie temat, jak nadpobudliwe dzieci, może ukazać swoje nieznane oblicze. Jest to zasługa głównie drobiazgowej pracy etnograficznej, która ujawniła nieznane aspekty życia z ADHD.
Z recenzji Michała Wróblewskiego

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Socjologia
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-66056-14-5
• ISBN druku: 978-83-66056-00-8
• Liczba stron: 348

Spis treści

Podziękowania / 7

Obsada / 10

O książce / 16

Etnografia życia społecznego spornej jednostki diagnostycznej / 18

Tam, gdzie żyją dzikie stwory 18; Teraz do psychiatry 19; ADHD — krajobraz polski 21; Medykalizacja dzieciństwa 28; Akt nazwania a proces diagnostyczny 34; ADHD jako sporna jednostka diagnostyczna 38; Psychiatryzacja dzieci 46; Układy, asamblaże, stawanie się 50; Autoetnograficzne inspiracje 54; Gdy dzieci są traktowane poważnie 56

Usytuowanie. Refleksje na temat metodologii / 59

Malden 59; Podejście metodologiczne 62; Zgody 64; Miejsca i metody 66; Gra w niewypowiedziane 88

Broszury jako nośnik wiedzy i praktyki biopsychiatrycznej / 93

Broszury 94; „ADHD. Razem przeciwdziałamy” — kontury sojuszu 96; Farmakoterapia 98; Plakat i jego przemieszczenie — krótka opowieść etnograficzna 100; Etnograficzne obserwacje: niepewność i farmaceutyki 102; Pomiędzy „ulepszaniem” i „leczeniem” 106; „Mniej pewne” i „bardziej pewne” formy terapii 108; Aby tylko uniknąć kolejnych zaburzeń 111; Nieustający superbohaterowie 114; Refleksyjność neurologiczna 117; Negocjować niepewność i pomieścić więcej 123

Opowieść pierwsza. Złoty Wilk / 127

Świat Złotego Wilka 128; Rodzina 130; Diagnoza 135; Wrogie środowisko 147; Leki 152; Zmiana 157; Gdzie to ADHD 160

Infrastruktura ADHD w Malden. Tarcia i współistnienie / 161

Naturalistyczna koncepcja ADHD dociera do Polski 161; Dziecko z ADHD nie powinno siedzieć przy oknie 163; Uprawiać grunt zastany (przy udziale farmaceutyków) 171; Centrum i peryferia wiedzy psychiatrycznej w Polsce 176; Dużo porządniejsza diagnoza 180; Zawiła kolonizacja 184; Tarcia i współistnienie 195; Rozmyte granice, ambiwalencje diagnostyczne i stabilność układu 200

Opowieść druga. Miron / 201

Słaby, cichy głos 202; „Bo żeby było dobrze, to chciałam spróbować wszystkiego” 206; "Ale nie mogę tylko to dziecko chwalić" 213; Jak dziecku pomóc? 217; „Pan Bóg musiał jakiś cel mieć w tym wszystkim, prawda?” 221; Witaj w klubie 223; Rower 227

ADHD głosami dzieci / 229

Dziecięce definicje ADHD 232; Zastane światy moralne i szukanie w nich własnego miejsca 244; Definicja w działaniu — „zapożyczone ADHD” i gender 251; Dyskurs medyczny w rozmowach dzieci 256

Kruche dzieci / 267

Bibliografia / 276

Indeks osób / 290

Table of contents / 294