Poziom satysfakcji z życia i poziom inteligencji emocjonalnej wśród skazanych mężczyzn
Dagmaria Maria Boruc, powołując się na cele resocjalizacyjne, formułowane w działalności penitencjarnej wobec osób skazanych, stara się uzasadnić poszukiwania nowych psychologicznych wyznaczników czy korelatów zachowań przestępczych – jako poszerzających wiedzę o rodzaju zmian, które powinny zachodzić w rezultacie oddziaływań resocjalizacyjnych. Za takie zmienne uznała zadowolenie z życia i inteligencję emocjonalną.
Autorka […] opisuje wiele teorii, a także wyników badań, które pozwalają tłumaczyć zachowania przestępcze licznymi czynnikami, w tym właściwościami psychologicznymi osób popełniających przestępstwo. Satysfakcja z życia i inteligencja emocjonalna to nowe zmienne, które są w ostatnich latach często używane do wyjaśniania zachowań. Dagmara Maria Boruc przeanalizowała występowanie tych zmiennych u osób skazanych i osób niefigurujących w rejestrach skazanych. Grupa badawcza obejmowała skazanych mężczyzn i niekaranych mężczyzn oraz dodatkowo – jako uzupełnienie – skazane kobiety. Dużo miejsca w swoim opracowaniu poświęciła zmiennej zadowolenie z życia. Jest to bardzo ciekawa analiza definicji, uwarunkowań, przejawów zadowolenia z życia. […] Narzędzia pomiaru zmiennych […] charakteryzują się wysokimi parametrami psychometrycznymi.
Dagmara Maria Boruc przeprowadziła bardzo ciekawe badania na stosunkowo dużej grupie osób.
Z recenzji prof. dra hab. Czesława Czabały
W rozdziałach 1–3 przedstawiono podstawy teoretyczne poruszonych zagadnień, czyli badanych zmiennych, tj. poziomu zadowolenia z życia i poziomu inteligencji emocjonalnej wśród skazanych mężczyzn i skazanych kobiet.
Otrzymane wyniki dotyczące wymienionych skazanych skonfrontowano z danymi związanymi z mężczyznami niekaranymi, którzy nie figurują w Krajowym Rejestrze Karnym. Poruszono również wątek kształtowania się osobowości przestępczej. Było to niezbędne ze względu na grupę uczestniczącą w omawianym badaniu (czyli osadzonych odbywających karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym).
W rozdziałach 4 i 5 omówiono badania własne przeprowadzone na dwóch grupach skazanych: kobiet i mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności w polskich zakładach karnych i aresztach śledczych.
Dokonano także porównania poziomu inteligencji emocjonalnej osób odbywających karę pozbawienia wolności z poziomem występującym u tych, którzy nie figurują w kartotece Krajowego Rejestru Karnego, czyli nie byli karani.
Rozdział 6 zawiera ogólne wnioski uzyskane na bazie dotychczasowej wiedzy teoretycznej, badań własnych oraz badań empirycznych przeprowadzonych w latach wcześniejszych przez innych autorów. Stanowi niejako podsumowanie treści książki.
