Myśl pedagogiczna i psychologiczna o wychowaniu fizycznym i sporcie w warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego

• Druk: WARSZAWA, 2020
• Seria / cykl: Studia i Monografie
• Redakcja naukowa: Aleksandra Samełko, Jerzy Nowocień, Katarzyna Płoszaj
• Wydawca: AWF Warszawa

W historii, tradycji i funkcjonowaniu warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego rok 2019 jest szczególnie ważny. Jest to bowiem rok Jubileuszu 90-lecia uczelni. Stanowi okazję do wspomnień i refleksji z przeszłości, ale także do planów, dnia dzisiejszego i perspektywy jutra. Inspiruje wyobraźnię i kreatywność, skłania do podsumowań i ocen. W przypadku rozwoju i funkcjonowania instytucji przypominane są osoby i wydarzenia, które odegrały szczególnie znaczące role. Jubileusz jest okazją do pokazania rozwoju warszawskiej myśli humanistycznej o wychowaniu fizycznym i sporcie w dziejach uczelni, której wyznaczono społeczną rolę w kształceniu kadr wychowania fizycznego. Jaki udział mają pedagodzy i psycholodzy w jej rozwoju w perspektywie 90-lecia? Celem tej monografii jest przedstawienie dorobku naukowego pedagogów i psychologów wniesionego w rozwój nauk o kulturze fizycznej i rozwój warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Ta uczelnia była pierwszym i przez wiele lat jedynym ośrodkiem kształcącym i badawczym w zakresie wychowania fizycznego. O konieczności i zasadności powołania centralnego ośrodka kształcenia na potrzeby wychowania fizycznego wypowiedział się Sejm Nauczycielski w 1919 r. Powstały w 1929 r. Centralny Instytut Wychowania Fizycznego stał się zaczynem rozwoju nauk o kulturze fizycznej. Jako instytucja centralna stanowił wzór dla kolejnych inicjatyw powstających w naszym kraju.
W monografii podkreślamy warszawską myśl pedagogiczną i psychologiczną o wychowaniu fizycznym i sporcie, lecz w istocie rzeczy jest to myśl ogólnopolska, ponieważ promieniowała na cały kraj. Warszawska uczelnia otrzymała jako pierwsza uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz tytułu naukowego profesora. To w niej zdobywali stopnie i tytuł naukowy pracownicy naukowo-dydaktyczni powstałych po II wojnie światowej szkół wychowania fizycznego. Warszawska AWF przez dziesiątki lat stanowiła źródło wiedzy, inicjatyw naukowo-badawczych i programowych. Warszawska uczelnia zapoczątkowała tworzenie zakładów, katedr i pracowni, w których realizowano projekty naukowo-badawcze. Wyznaczała także kierunki badań naukowych. To środowisko warszawskiej AWF rozpoczęło badania wychowawczych wartości sportu, fair play jako źródło wartości moralnych, humanistycznych przesłanek olimpizmu i ruchu olimpijskiego. To tu została powołana pierwsza pracowania olimpizmu (1978r.). Do realizacji projektów resortowych, węzłowych i innych warszawska uczelnia zapraszała nauczycieli akademickich innych uczelni wychowania fizycznego i ośrodków naukowo-badawczych. W ten sposób warszawska myśl naukowa stawała się powszechną. Oczywiście rozwijała się we współpracy z innymi ośrodkami uniwersyteckimi, w których kształcono studentów na potrzeby wychowania fizycznego. Warszawską myśl o wychowaniu fizycznym i sporcie szczególnie wzmocniły uczelnie Poznania i Krakowa.

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Psychologia
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Edukacja, pedagogika, szkolnictwo
• Redakcja: Aleksandra Samełko, Jerzy Nowocień, Katarzyna Płoszaj
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-61830-47-4
• Liczba stron: 174

Słowo Przewodniczącego Komitetu Programowego Obchodów Jubileuszu 90.-lecia AWF Warszawa dr. hab. Michała Lenartowicza prof. AWF Prorektora ds. studenckich i kształcenia 
Wstęp 
1.Postanowienia i uchwały Sejmu Nauczycielskiego 1919 roku w sprawie powszechnego wychowania dzieci i młodzieży, higieny szkolnej oraz kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego – Kajetan Hądzelek 
2. Polskie drogi wychowania fizycznego i sportu od Komisji Edukacji Narodowej do 1939 roku – Krzysztof Zuchora 
3.Polska tradycja w zakresie edukacji inkluzyjnej – Tadeusz Maszczak 
4.Wychowanie fizyczne w polskiej myśli pedagogicznej w perspektywie 90.-lecia – Jerzy Nowocień
5.Pedagodzy na rzecz rozwoju nauk o kulturze fizycznej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego 
5.1.Bogdan Nawroczyński twórcą teorii nauczania kształcącego i wychowującego – Jerzy Nowocień 
5.2.Kultura fizyczna w koncepcji edukacji permanentnej Ryszarda Wroczyńskiego – Jerzy Nowocień 
5.3.Stefan Wołoszyn – inicjator dialogu nauk o wychowaniu i nauk o kulturze fizycznej
– Katarzyna Płoszaj 
6.Psycholodzy na rzecz rozwoju nauk o kulturze fizycznej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego 
6.1.Doktor Bohdan Zawadzki i profesor Mikołaj Olekiewicz pierwszymi psychologami w CIWF – Aleksandra Samełko, Jerzy Nowocień 
6.2.Stefan Baley i Eugeniusz Geblewicz – prekursorami psychologii w wychowaniu fizycznym i sporcie – Aleksandra Samełko, Jerzy Nowocień 
6.3.Józef Pieter i Wiktoria Nawrocka – psycholodzy i organizatorzy życia naukowego oraz twórcy empiryzmu badawczego aktywności fizycznej – Marta Szczypińska 
7.Kontynuatorzy dorobku naukowego nestorów pedagogiki i psychologii warszawskiej AWF
7.1.Profesor Zofia Żukowska – nauczyciel akademicki i naukowiec w dziekańskiej todze – Jolanta Derbich 
7.2.Andrzej Dąbrowski – dydaktyk, prorektor, społecznik – Marcin Czechowski 
7.3.Pedagogika kultury fizycznej i pedagogika sportu Jerzego Nowocienia: od badań empirycznych do teorii naukowej – Katarzyna Płoszaj 
7.4.Erazm Wasilewski kontynuatorem myśli psychologicznej Stefana Baleya i Eugeniusza Geblewicza w sporcie – Marta Szczypińska
7.5.Profesor Tadeusz Rychta – ojcem polskiej psychologii sportu – Monika Guszkowska 
8.Rozwój nauk o kulturze fizycznej – od doktora wychowania fizycznego do profesora nauk medycznych i nauk o zdrowiu – Jerzy Nowocień 
Zakończenie 
Noty o autorach